معرفی کتاب چگونگی درک فیلم

کتاب «چگونگی درک فیلم» به نوشته جمیز موناکو و با ترجمه حمیدرضا احمدی لاری از سوی انتشارات بنیاد سینمایی فارابی منتشر شد و هم اکنون به چاپ سوم رسیده است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیاد سینمایی فارابی، در این کتاب جمیز موناکو اطلاعات فراوانی را یک جا جمع آوری کرده و آنها را به شیوه ای ساده اما روشمند کنار هم قرار داده است.آیا چگونگی (خواندن) فیلم واقعا مهم است؟
معلوم است که همه ما حتی با کمترین بهره هوشی می توانیم محتوای اصلی یک فیلم یا صدا را بدون هیچ آموزش خاصی درک کنیم اما این به معنی آن است که بیشتر از آنکه آن را درک کنیم ، آن را دریافت می کنیم. فیلم و تلویزیون در هشتاد سال گذشته روش ادراک ما از جهان پیرامون – و از خودمان را به کلی دگرگون ساخته اند.
امروزه همه ما حجم گسترده اطلاعات این رسانه ها را بدون این که از خود بپرسیم این رسانه ها، اطلاعات را به چه شکلی انتقال می دهند، خیلی طبیعی می پذیریم. این کتاب، تجزیه و تحلیل این فرایند حساس در سطوح مختلف است.
سینما و تلویزیون پیش از هر چیز ، رسانه های فراگیری برای ارتباط جمعی اند. در این رسانه ها قواعد ادراکی خاصی عمل می کنند؛ فصل سوم با عنوان «زبان فیلم نشانه ها و نحوه به بررسی برخی از این مفاهیم اختصاص دارد. فیلم در یک سطح بالاتر هنری، بسیار بغرنج و احتمالا مهم ترین هنر قرن بیستم – با تاریخی پیچیده از نظریه و عمل است.
هدف اصلی کتاب «چگونگی درک فیلم» در هر کدام از شش فصل این اثر، تشریح مختصری است از تأثیر روانی فیلم بر مخاطب و چگونگی تأثیرات سیاسی آن بر ما این پوشش دوگانه را از زوایای دید متعددی می توان بررسی کرد.
فصل اول با عنوان «فیلم به مثابه یک هنر»، نشان می دهد که فیلم چگونه در طیف هنرهای سنتی جای گرفت؛ فصل چهارم یعنی «شکل تاریخ سینما»، بررسی کوتاهی است از هنر فیلم؛ و فصل پنجم، «شکل و نقش نظریه فیلم» برخی از پیشرفت های نظری فیلم در هفتاد و پنج سال گذشته را بررسی می کند و همنیطور فصل ششم، به بررسی فیلم در زمینه بسیار وسیع رسانه ها، و استنتاج کلی از آن مربوط می شود.
فیلم، هم یک هنر است و هم یک رسانه، اما یک ابزار تکنولوژیک بسیار پیچیده نیز هست. فصل دوم با عنوان «تکنولوژی: صدا و تصویره شرح دقیقی است از هنر هیجان انگیز سینما در عرصه رسانه ها و رسانه های الکترونیک – رسانه های ضبط صدا، رادیو، نوار، تلویزیون، و ویدئو که طی این قرن ] یعنی قرن بیست و یکم ] همزمان با رشد سینما پیشرفت کرده اند. سال به سال، ارتباط سینما با این رسانه ها مستحکم تر می شود؛ فصل ششم، به نظریه ای کلی از این رسانه ها (چه چاپی و چه رسانه ای) اختصاص دارد، و در آن تکنولوژی پیچیده رسانه های الکترونیک تشریح می شود؛ این بخش همچنین بررسی تاریخ رادیو و تلویزیون را نیز شامل می شود.
در قسمتی از پیشگفتار نویسنده این کتاب آمده است :
“چگونگی درک فیلم، حاصل شش سال تفکر، تأليف و سخنرانی درباره سینما و رسانه هاست. من با کوشش در ثبت مفاهیم اندکی درباره فیلم و تلویزیون، دریافتم که بیشتر تحت تأثیر پرسش هایی هستم که تابه حال پاسخی نداشته اند. ضميمه شماره دو، چشم انداز روشنی از حجم آثاری را پیش رو می گذارد که پیش از این به وجود آمدهاند (به خصوص در ده سال گذشته، با این حال حجم کارهای باقی مانده از این هم بیشتر است. این کتاب همه آنچه را می خواستم مطرح کنم . و حجم أنها چیزی در حد یک دایره المعارف بود و در واقع حجم کتاب نیز به همین اندازه است . در بر دارد. کتاب یک معرفی پر طول و تفصیل، اما محکم و استوار است. به نظرم این نکته صحیح تر می آید که فیلم را باید در متن رسانه ها به طور اعم بررسی کرد و در واقع، من برای بیان این نکته که فیلم را به عنوان مرحله ای در تاریخ رو به رشد وسایل ارتباطی، بهتر می توان بررسی نمود، تا نقاط بسیار دور رفته ام. فصل ششم، به همین مفهوم می پردازد. ضمیمه شماره سه (گاهشمار سینما) اطلاعات بیشتری در مورد رسانه های چاپی و الکترونیک دارد.”
بزرگترین مزیت این اثر، صرف نظر از وسعت دامنه مطالب تحت پوشش، قابلیت آن در تشریح و توضیح تکنیک ها و دیدگاه های پیچیده ای است که برای درک آن ها با روشی که در کتاب تشریح می شود نیاز به دانش قبلی هم نیست و این دلیل ما برای معرفی کتاب چگونگی درک فیلم است.
این اثر، علاوه بر این که به خواننده مبتدی و نوپا امکان فهم و دریافت نظرات پیچیده را می دهد به خواننده کهنه کار نیز لذت می بخشد و امیدواریم معرفی کتاب چگونگی درک فیلم برای شما مفید بوده باشد.